Wij leven met z’n tweeën op een budget wat onder het minimumloon zit, maar we hebben geen recht op bijstand. Graag zouden we daar verandering in willen, maar dat is vaak lastiger dan gedacht. Veel activiteiten kunnen we onszelf helaas niet permitteren, hoe graag we het ook zouden willen. We kunnen nooit ergens blind over beslissen of even lekker met geld smijten. Ondanks het feit dat ik een minimalistische instelling heb, lijkt het me zálig om dat een keer te kunnen doen!
Mensen kennen je portemonnee
Nee, mensen kennen NIET je portemonnee. Maar ze doen vaak wel alsof! Dan krijg je de volgende opmerkingen;
- ‘Ja, maar hoe kom je dan aan die leuke kleding die je aanhebt?’ Kringloop, ruilwinkel, krijgertjes, kledingruils, superaanbiedingen… Je kunt het zo gek niet bedenken. Oh ja, en ik heb gewoon een collectie met tijdloze items die nog steeds mooi zijn. Ik ben er eerlijk over, want ik wil dat het bespreekbaar wordt. Je hoeft je niet te schamen dat je tweedehands kleding draagt. Ik draag mijn hele leven al tweedehands kleding. Mensen die alles nieuw kopen, staan vaak heel raar te kijken wat voor geweldige kleding je tweedehands kunt kopen, terwijl zíj degenen zijn die hun kleren inleveren😉
- ‘Hoe kan je dan gezond eten?’ We krijgen regelmatig dingen uit volkstuinen of uit andermans voorraad. We zijn heel creatief en we kunnen heel goed koken. Met goedkope groente maken wij de lekkerste gerechten. Gezond koken hoeft niet duur te zijn. We boffen ook enorm met ons netwerk. We eten geen vlees, dus dat scheelt een hoop. Vis kopen we alleen in de absolute uitverkoop.
- ‘Dan vraag je toch bijstand aan?’ Dat kun je niet altijd aanvragen. Mensen denken daar vaak heel makkelijk over. Je hebt vaak meer vermogen dan je denkt; je koophuis telt óók als vermogen!
- ‘Naar de voedselbank gaan is ook een mogelijkheid.’ Ja, dat zou kunnen. Maar daar kom je niet altijd voor in aanmerking. Sommige steden hebben ook een particulier initiatief lopen, waardoor je een lootje kan trekken voor een doos groente of zo. Maar dat laatste hebben we hier niet.
- ‘Je hoeft niet te leven als een asceet. Je mag ook iets leuks voor jezelf kopen.’ Ik eet en doe niet aan seksuele onthouding. Oh ja, de rekeningen worden ook betaald.
- ‘Dan verkoop je je auto toch?’ Nee. Dit is een van de weinige luxe die we hebben en hij geeft ons vrijheid. Hierdoor komen we bij vrienden die op het platteland wonen en kunnen we goedkoop op vakantie. De auto zelf is relatief goedkoop.
- ‘Dan zet je de verwarming toch lager?’ We zijn al het minimale aan stookkosten kwijt. Met een huis wat we op budget hebben geïsoleerd, vinden we dat nog best knap. Ons gasverbruik is dit jaar gehalveerd, omdat de een naar haar vrijwilligerswerk of college is, de ander gaat naar haar werk. Nooit hebben we koude voeten, want daarvoor hebben we ooit prachtige wollen sloffen voor gekocht bij de meubelzweed. En dan daalt de gasprijs ook nog eens dankzij het Corona-virus!
- ‘Zullen we bij [veel te hip tentje] lunchen? Dat kost maar 20 euro per persoon. Spotgoedkoop dus!’ Jammer genoeg zijn dit altijd de mensen die je al een aantal keer hebt verteld dat je het ècht niet kan missen. Dat je toch écht je doordeweekse maaltijden moet kunnen betalen. Ik voelde alsof er niet naar me was geluisterd.
- ‘Kun je niet besparen op ziektekosten?’ Nee. Chronisch ziek zijn is een dure hobby. En wij hebben toevallig de jackpot: allebei zijn we chronisch ziek.
- ‘Je moet gewoon minder uitgeven.’ Heb jij wel eens gezien wat er op de rekening staat als ik al mijn rekeningen heb betaald? Nee hè?
We hebben geen zware portemonnee, maar we zijn beslist niet zielig. We zouden alleen willen dat mensen vaker na zouden denken voordat ze iets zeggen. Als je al een tijdje krap bij kas zit, heb je de meeste dingen al geprobeerd.