Marie Kondo is een hit op Netflix. Netflix is een medium wat heel veel mensen tot hun beschikking hebben, dus bereik je een enorm groot publiek. Konmari begint meer terrein te krijgen. De boeken vliegen de boekhandels uit (en komen tweedehands weer op Marktplaats, it doesn’t spark joy! 😉 ); ik heb het natuurlijk over ‘Opgeruimd!‘ en ‘Spark joy‘.

Wat vinden wij van Marie Kondo?

Het eerste abonnement wat wij samen hadden, was een abonnement van de bibliotheek. Konden we ook eens de boeken van Marie Kondo lenen. Daar konden we wel iets van leren, ook al zijn we vrij opruimerig van onszelf (ik moet heel eerlijk bekennen dat dat nu niet te zien is). Maar het greep ons niet. Konmari paste niet bij ons. We ergerden ons aan hoe mevrouw Kondo op zat te scheppen hoe goed ze kon opruimen en hoe vaak ze dit deed. Het hele boek las als een reclamefolder. Daar krijgen wij jeuk van.

Ik ben het eens met Kondo’s filosofie. Maar deze filosofie is niet nieuw voor me. Deze filosofie werkt al jaren voor mij. Ik vind het leven te kort voor saaie slaschalen of lelijke dekbedovertrekken (ik heb ze wel gehad, maar tegenwoordig ben ik geneigd wat langer te sparen en iets van mijn eigen smaak te kopen). Of prachtige apparaten die vreselijk zijn in het gebruik. Nee, geef me dan maar een minder mooie sapcentrifuge die lekker gebruiksvriendelijk is! Of zo’n pruttelpotje waar loeisterke espresso uit komt in plaats van een prachtig koffiezetapparaat waar smerige koffie uit komt.

Anyway, wij hebben de boeken teruggebracht naar de bibliotheek. Handig! Voor ons was er geen toegevoegde waarde. Hoogstens de bevestiging dat hoe we het aanpakten, al goed zat was.

Waar blijft de rommel die niemand wil hebben?

Wij zijn relatief jonge mensen, dus we hebben van onszelf nog vrij weinig spullen. We hebben ook een hoop weggedaan, omdat wij er weinig moeite mee hebben. Met wegdoen bedoel ik natuurlijk de kringloop, liefdadigheid, vrienden, familie… En als iets niet meer deugt, dan zijn er altijd recyclepunten die iets kunnen doen met de grondstoffen.

Soms heb je ook dingen die ze niet meer willen bij de kringloop. Stoelen waarvan de stof te vuil is, een bureau met boorgaten, plastic buitenpotten… Die mag je dan gewoon zelf naar de stort brengen. In jouw ogen is het nog goed, omdat het zijn werk doet. Maar verplaats je eens in die kringloop. Ze krijgen enorm veel rotzooi binnen. Dat wordt alleen maar meer, want meer en meer mensen zien het licht. Daarnaast moeten ze als kringloopwinkel ook kijken of iets verkoopt. Van heel veel dingen weten ze al van tevoren dat niemand het koopt. Schoorvoetend nemen mensen het weer naar huis. Of ze geven het de volgende keer toch mee bij een andere kringloop of in een andere verpakking. Zitten zij er niet meer mee opgescheept. Handig toch, heb je er geen last van. Maar zo werkt dat niet. Gooi het dan gelijk weg. Die kapotte wake-uplight kun je gewoon naar de Mediamarkt brengen, want daar hebben ze een bak voor. Of naar het repaircafé, waar ze van twee kapotte wake-uplights één werkende maken (het principe van kannibalisme).

Als je iets wegdoet, doe het dan goed.