Beste meneer Bruins,
Van de week las ik dat u de vergoeding voor KID-behandeling uit het basiszorgpakket wil schrappen, tenzij er een medische indicatie voor is. Het ontbreken van een man is volgens u geen medische indicatie.
Nou zal ik u vertellen dat het toch knap lastig is zonder een man een kind te krijgen. Als lesbisch stel kunnen wij zoveel seks hebben als we willen, maar ik ben er nog nooit zwanger door geraakt. Dat heeft zo z’n voordelen, maar niet als je een kinderwens hebt. Als we een kind willen krijgen, moeten we praktisch al een kind kopen bij een spermabank. We krijgen het zaad namelijk al niet vergoed. Het kost ongeveer €600,- per rietje. En ze raden aan om meerdere rietjes te kopen, want de kans dat iemand zwanger wordt van de eerste poging, is 15%.
Wat ook geld kost, is een kind op laten groeien. Een kind van een lesbisch ouderpaar of een alleenstaande moeder is nóg duurder. Als je naar een fertiliteitskliniek wilt, kun je dat nog enigszins betaalbaar maken door in december al te besluiten een duurdere zorgverzekering af te sluiten, die een contract heeft met de fertiliteitskliniek. Omdat de fertiliteitskliniek populair een wachtlijst heeft, is het raadzaam om de afspraak voor een intake op tijd te maken. Na die intake neem je een besluit of je het traject ziet zitten. Zo ja, dan wordt er een volgende afspraak gepland, voor een psychologisch en een inwendig onderzoek. Je wordt later ook nog getest op SOA’s en HIV. Je wordt compleet doorgelicht.
Je krijgt huiswerk mee; snuffel eens lekker rond op de site van de Deense spermabank. De wachtlijst voor de Nederlandse donoren is langer dan de Deense. Er zijn ook meerdere tarieven. Als de fertiliteitskliniek beslist welke donor jij krijgt, is het goedkoper dan als je zélf kiest. En als je zelf gaat kiezen, krijg je kinderfoto’s te zien van de donor. En eventueel het handschrift van de donor.
Sommige stellen laten de fertiliteitskliniek beslissen welke donor ze krijgen, want dat is betaalbaarder (wij kregen een kortingscode van de kliniek, want wie wil er nou niet 10% korting op een baby? 😉 ). Die kiest op hoeveel je donor op je partner lijkt. Bij heterostellen zal dit ongetwijfeld goed werken (‘Goh, wat lijkt de baby toch op papa!’). Bij lesbische stellen wekt dit hilarische situaties op, vooral als er wordt gezegd hoeveel de baby toch op de meemoeder lijkt.
U weet nu dat donorzaad niet vergoed wordt. Bij veel heterostellen is dit anders; ze hebben seks met elkaar en soms komt er een zwangerschap uit. U bent vader van 3 zonen, u weet hoe voortplanting werkt. Dit gebeurt kosteloos en is soms niet gepland. Als lesbische stellen een kind krijgen, is dat heel erg gepland en wordt er ook veel meer gelet op het financiële aspect. Kortom: de keuze om kinderen te willen is een zeer bewuste keuze.
Natuurlijk zijn er ook lesbische stellen die een geschikte man in de vriendenkring hebben die donor wil zijn. Of ze doen een oproepje op social media en komen daardoor aan een donor. Maar je hebt ook stellen die geen geschikte donoren in de vriendenkring hebben (of donoren die eisen het alleen te willen als er seks bij komt kijken, dat is zeer intimiderend) of zich niet comfortabel voelen bij oproepjes op social media.
Een onenightstand is voor mij niet de oplossing. Ik moet er niet aan denken om nog ooit met een man naar bed te gaan. Ik voel me daar niet goed bij. Er zijn meer vrouwen die hier niet aan moeten denken, maar die kinderwens wordt er niet minder op. Als u nu de moderne mogelijkheden blokkeert voor deze vrouwen, krijg je gevaarlijke situaties. Als dit onbetaalbaar wordt, waar zullen vrouwen dan mogelijkheden gaan zoeken? In het buitenland? Ongereguleerd, met het risico op SOA’s en zaad van twijfelachtige kwaliteit? Of gevallen als Jan Karbaat? U kunt zich vast wel voorstellen dat dit een heleboel leed veroorzaakt.
Het voelt echt als een trap na, meneer Bruins. Vooral omdat heterostellen wél recht hebben op de inseminatievergoeding. Alleenstaande en lesbische vrouwen moeten het maar uitzoeken, vindt u. In de volksmond heet dit discriminatie. Als ik u vraag om het gelijk te trekken en de vergoeding ook voor heterostellen in te trekken, zegt u waarschijnlijk: ‘Ja, maar dat kan ik toch niet maken?’. Zou u willen uitleggen waarom u onderscheid maakt tussen vrouwen met en zonder man? Het is 2019. Gelijke monniken, gelijke kappen.
Ik ben diep droevig en een halve week erg chagrijnig geweest, omdat wij heel graag kinderen willen. En op deze manier kan dat niet meer, want dan gaan we zelfs als we beiden heel hard werken failliet voordat het kind geboren wordt. Wij zijn niet het enige vrouwenstel met een kinderwens. Ik ken er een heleboel en ze begrijpen uw beslissing niet.
Dit moet anders toch anders kunnen. Ik zou mijn vragen graag aan u willen stellen, want het zijn er zoveel.
Met vriendelijke groet,
Mevrouw Tok
P.S. Mocht een van mijn lezers behoefte hebben om de petitie te ondertekenen om de KID-behandelingen voor lesbische en/of alleenstaande vrouwen tóch nog vergoed te laten worden, dan kan dat hier. Alle steun is welkom!