Je draagt jaren een groot geheim met je mee. En men weet dat er iets is, maar kan er gewoon de vinger niet op leggen. Je leest erover, zowel succesverhalen over coming-outs als hartverscheurende ingezonden brieven. Als je jong bent, voelt het soms makkelijker om in die verdraaide kast te blijven dan er gewoon uit te komen.
Kast
Ik heb de kast van binnen gezien. Door en door ken ik hem; hij is zowel een vriend als een vijand. Het steekt, dat het slowen in groep 7 niet met meisjes ‘mag’. Want dat staat raar; op die leeftijd dans je maar gewoon met jongens, net als alle andere meisjes. Daar ben je geïnteresseerd in, net als alle andere meisjes die de Tina lezen (stiekem vond ik de poster van Anouk een stuk appetijtelijker ogen dan die van Westlife, als ik nu terugkijk). Maar op die leeftijd ga je gewoon met de stroom mee, zeker als je al niet zo populair bent.
Op de middelbare school kwam ik uit de kast bij mijn ouders, omdat ik verliefd was geworden op een meisje. Het voelde alsof een molensteen in duizend stukjes brak. Een bevrijding. En mijn vader reageerde echt briljant: ‘Maar vrouwen zijn toch ook mooi?’
Je voelt je weer 16
Het is niet dat ik totaal geen interesse in jongens had. Dat moest groeien. Ik heb een paar vriendjes gehad, al word ik wel sneller hoteldebotel verliefd op vrouwen. Dat uit zich in geen hap door mijn keel kunnen krijgen, vlinders, jonge-meisjes-gegiechel en voortdurend geflirt. Ik wist niet wat me overkwam toen ik verliefd werd op mijn vrouw, ik voelde me alsof ik 16 was.
Biseksueel; moet je kiezen?
De sekse hoef je niet te kiezen. Soms word je verliefd op een masculien persoon en soms op een feminien persoon.
Kijk, ik ben getrouwd met een vrouw. Maar dat maakt mij niet per definitie lesbisch; ik zit in een lesbische relatie. Ik ken een hoop biseksuele mensen en ze zitten stuk voor stuk in een heterorelatie. Biseksualiteit is daardoor een stuk minder zichtbaar.
ComingOutday
11 oktober is het ComingOutday. Je hóéft je coming-out niet voor deze dag te bewaren, uit de kast komen mag altijd. Het is een dag om je bewust te maken van het feit dat er nog steeds mensen zijn die het lastig vinden om uit de kast te komen. Dat is zonde!
Ben jij ooit uit de kast gekomen? En hoe reageerde jouw omgeving?
Mijn jongste dochter is twintig. Toen ze 14 was kwam ze een keer terug van voetbaltraining: Ma, je raad nooit wat er gebeurt is, J. Is uit de kast gekomen, na de training zei ze dat ze wat moest vertellen….mijn reactie was: oh? Maar was dat dan nieuws voor iemand? Nee, zei mij dochter, dat zeiden wij ook, J. je bent al lesbisch sinds je drie bent ofzo. Maar de reden dat ze het nu officieel vertelde is dat ze nu een vriendin heeft en die wil graag komen kijken net als de vriendjes, nou prima toch zeiden wij en wel zoenen bij een doelpunt he.
Arme J. bleek er dus al jaren tegen haar coming out aan te hikken en het is nooit voor iemand een punt geweest. Ik denk dat daar wel een taak voor ouders en school ligt overigens.
Als transgender ben ik uit de kast gekomen. Dat was wel een groot en heel eng ding. Ik heb me nooit gerealiseerd dat ik daarmee ook lesbisch werd. Tenminste, ik val ook op mannen, soms. Omdat ik in een heteroseksuele relatie zat wás ik daarmee gewoon hetero. Nu vraagt men opeens aan me op wie ik val, wie ik ben. Gek hoor.
Ik val op mensen, op hele leuke, gekke, bijzondere, opwindende, heerlijke mensen waarvan mijn hart sneller gaat kloppen. En ik hou van mijn vrouw. Al heel lang. Welk hokje dan ook, ik boel me een geluksvogel.
Je bent ook een geluksvogel, met zo’n fijne omgeving!❤️
Persoonlijk vind ik seksuele voorkeur totaal onbelangrijk en vreemd ook, net alsof je als je hetero bent dat voor altijd moet zijn. Lesbische dochter kwam een tijdje geleden opeens met een vriendje thuis na 2 relaties met vrouwen. Mij werd meteen gevraagd of ze dan bisexueel was ipv lesbisch… Het moet blijkbaar in een hokje…
Het belangrijkste is dat je iemand vindt waar je van houdt en dat die persoon dan ook van jou houdt. Dáár gaat het om, de rest is onbelangrijk.
Zelf heb ik altijd relaties met mannen gehad maar ik kan me ook goed voorstellen dat ik met een vrouw zou zijn.
Ik vind de termen ook af en toe lastig, omdat het toch nooit volledig de lading dekt. Het is ook het belangrijkste dat je iemand vindt met wie je gelukkig bent en je leven wilt delen. Geen hokje wat dat tegenhoudt!
Mijn zus haalde op haar 45e ook pas haar rijbewijs. Op jongere leeftijd had ze het wel geprobeerd maar de instrukteur had haar al meteen gezegd dat het nooit wat zou worden dus toen was ze meteen gestopt. Ze rijd overal naar toe!
[…] Epilepsie is een chronische beperking waar relatief weinig over bekend is. Wat er over bekend is, is het horrorbeeld van mensen die liggen te schokken en schuimbekken op de vloer. Dat is niet raar, want dat is waarover je in de krant leest. Ik heb weer eens een top 10 opgesteld over de vooroordelen bij epilepsie… een willekeurige top 10. Deze top 10 is iets serieuzer dan de top 10 die ik normaal schrijf, omdat het een onderwerp is waar ik al mijn hele leven mee te maken heb. En waar ik eigenlijk moeilijker over praat dan bijvoorbeeld mijn geaardheid. […]