Minimalisme

Uit de ratrace

We leven in een vreemde wereld. We worden geacht een goede baan, lekker veel geld, de leukste partner, de beste vrienden en het leukste leven te hebben. Oh ja, vergeet die auto niet! Want je moet wel een lekker snel model hebben waar je goed mee voor de dag kunt komen. Het liefst met een Louis Vuitton-tas en slippers van Uggs. Lastig koppelen in je gave wagen, maar ach! Wie let daar nu op! Rennen als een laboratoriumratje zul je, dat molentje moet sneller gaan!

Rotstudies en baalbanen

Ik heb er zelf niets mee, met die ratrace. Nooit gehad. Nou goed, ik heb geen topinkomen. Maar ik ben er wel heel blij mee dat ik kan leven van mijn inkomen. Dat is voor mij prima. Ik heb ook geen topopleiding gehad, maar ik ben wel van alle markten thuis. ratrace

Daar heb je in het bedrijfsleven helemaal niets aan, maar ik ben geen mens voor het bedrijfsleven. In het verleden heb ik mensen om me heen gehad die zeiden: ‘Scharrelkip, ga gewoon een IT-opleiding doen. Dan kom je makkelijk aan de bak en heb je binnen no time een topbaan.’ Als ik IT echt leuk had gevonden en er heel goed in was geweest, dan had ik het misschien gedaan. Maar een topbaan? Nee. Ik zie andere mensen om me heen een heel goede baan hebben… maar ze hebben nog geen één leuke dag op hun werk gehad. Dan kun je nog zo verzekerd zijn van een hoog inkomen, maar je kunt mij niet vertellen dat je gelukkig wordt van werk wat niet leuk is. Ik geloof in het feit dat geld handig, maar niet zaligmakend is.

Ik wil iets doen wat ik leuk vind. Zijn mensen het verleerd om een studie te gaan doen die ze leuk vinden? En een baan die ze leuk vinden? Gaat het allemaal om het grote geld en het aanzien? Kijk, ik wil wel een studie gaan doen, maar eerst maar eens toegelaten worden. Dan zien we wel weer.

De auto

Met een auto is het simpel; voorlopig heb ik nog geen rijbewijs. Ben ik een mens voor de nieuwe ehm… elektrische megastoere auto met extra veel pk’s? Totaal niet. We hebben een (volgens de papieren minimaal) derdehandsje van 15 jaar oud. En blij dat we ermee zijn! Automaat mét cruisecontrol, voor écht luie mensen. We kunnen nu ook reizen naar dorpen waar het OV niet bestaat.

Ik ben nog bezig met mijn rijbewijs. Vanwege een chronische aandoening heb ik jaren moeten vechten om zo dichtbij mijn zelfstandigheid te komen. Voor zoveel mensen is een rijbewijs zo vanzelfsprekend. Dat is iets wat je op je 18de haalt en waar je ouders voor gespaard hebben. Tot een paar jaar terug was het ondenkbaar dat ik überhaupt ooit een gaspedaal in zou trappen. Voor sommigen is autorijden vanzelfsprekend (net als je veters kunnen strikken), voor sommigen een overwinning.

Lekker groot huis

Ik heb ook geen groot huis, ik ben tevreden met waar ik woon. Of ik er ooit een gezin op in laat groeien is een tweede, misschien dat ik dan wel voor een maatje groter ga. Met tuin, waar de kinderen lekker in kunnen ravotten. Maar dat is toekomstmuziek. Ik heb ook sommige verlangens die anderen hebben, maar voor mij hoeft het niet nú. Komt wel een keer, ik ga er alleen geen half miljoen voor betalen. Het hoeft ook echt niet in Nederland te zijn; ik denk ook wel dat ik gelukkig kan worden in een ander land.

Het liefst zou ik op het platteland wonen. En met weinig geld toch ruim rond kunnen komen. In de stad wonen is handig, maar duurder.

Nee, voor mij hoeft die ratrace niet. Rustig aan, geleidelijk… Gewoon lekker trots zijn op onze sjoemelsoftwarevrije youngtimer met ANWB-abonnement, ons kleine huis wat we samen hebben ingericht met onze eenvoudige spullen en het feit dat we ons niet kapot hoeven te werken om onze luxe bij te houden.

Hoe blijf jij weg uit de ratrace? Of zit je er in en geniet je er juist van?

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.