Mens & Leven

Hard zijn voor jezelf

Ik ben al een tijd bezig mijn rijbewijs te halen. De laatste tijd gaat het goed; de eerste keer achteruit inparkeren in een bochtje ging vlekkeloos. Hoppekee. Dat geeft zelfvertrouwen.

Leswagen

De leswagen is niet een plaats waar ik altijd zelfvertrouwen heb gehad. Sterker nog, ik vervloekte mezelf, omdat ik minder snel leer dan anderen. En omdat ik meer fouten maak. Of omdat het niet in één keer lukt (je zit in een leswagen… juist, voor rijles). Dan mopper ik op mezelf, want ik kan het best. Dan heb je zo’n irritant stemmetje in je hoofd wat zegt: ‘Nou, laat dat dan een keer zien!’ en ‘Als een ander niet ziet wat je kan, dan kan je het in de praktijk ook niet.’

En als ik dan op mezelf mopper, moet ik vaak even ergens parkeren van mijn rijinstructeur. Hij vindt het moeilijk dat ik hard voor mezelf ben.
‘Nee hoor, ik ben gewoon kritisch naar mezelf,’ verdedig ik mezelf vaak. Terwijl ik weet hoe het werkelijk zit (en hij ook).

Herkenbaar? Je verpest je eigen dag met dat soort gedachten. Ze zijn onnodig, maar ik denk dat meerdere mensen dit herkennen: je bent te hard voor jezelf.

Aanklooien

Hard zijn voor jezelf is iets wat je makkelijk aanleert, maar niet meer afleert. Ik heb het altijd ervaren als een eigenschap die faalangst aanwakkert en je zelfvertrouwen af laat nemen. Altijd heb ik het gevoel dat anderen het tóch beter doen dan ik. En dat is naar, heel naar. Want het is niet zo. Andere mensen klooien ook maar wat aan.

Wat wil je aan jezelf bewijzen? Dat je iets kunt? Je kunt het ook als het de tweede keer wél lukt. Of als je je doel morgen haalt. De wereld vergaat niet (als dat wel zo is, hebben we een ander probleem)!

Terugkijken

Als je je doelen niet haalt, is het belangrijk om terug te kijken om te kijken wat de oorzaak is geweest. Wat ging er fout? En waarom? En draai er niet omheen: als je er niet met je hoofd bij was, geef dat dan eerlijk toe, maar ga er niet over liggen piekeren. Het is gewoon zoals het is. Probeer te relativeren. Later lach je erom.

Ben je ook zo kritisch als iemand anders zijn doel niet haalt? Of denk je sneller: komt wel goed met dat wiskundeproefwerk, er is toch nog een herkansing. Merk je dat ook, dat je naar je vrienden een stuk minder kritisch bent dan naar jezelf? Raar hè! Zou je de aardige dingen die je tegen je vriendin zegt ook niet tegen jezelf kunnen zeggen?

Kritische stem

Ik probeer de innerlijke criticus te onderdrukken. Echt. Maar het is niet mijn tweede natuur. Door die kritische stem te onderdrukken, leer ik meer waardering te hebben voor wat ik wél goed doe. Ik zit tegenwoordig veel vaker in de leswagen (ja, daar is-ie weer!) met: ‘Nou, dat heb ik toch maar weer goed gedaan.’ En dat wordt alleen maar bevestigd als ik een extra compliment krijg (wat ik niet af ga zwakken, zoals ik eerst deed).

2 thoughts on “Hard zijn voor jezelf

    1. In theorie weet ik het, maar het is soms zo moeilijk om dat negatieve stemmetje in mijn hoofd te negeren. Vooral als ik me op zo’n dag al kwetsbaar voel.

      Maar ik mag echt fouten maken. Ook van mezelf. Ik ben mens, geen robot.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.