Introvert, Mens & Leven

De introvert in mij

Mijn eerste post voor deze website…en ik weet niet waar te beginnen. Misschien maar gewoon maar met de simpele woorden: ik ben de vrouw van en een introvert. En hier komt het tegenstrijdige: ik vind het enorm gezellig als andere mensen bij ons op bezoek komen en om gezellig te praten met mensen.

Maar ik vind het ook heerlijk om mij terug te trekken, even niet alle indrukken van het dagelijkse leven, om ze even te overdenken om na te denken over wat we nu net hebben besproken of om te bedenken waarover ik het met mensen wil hebben.

Dit is alles is niets nieuws, lees Susan’s Cain’s Quiet en het klinkt allemaal heel logisch. Maar soms is het heel lastig om uit te leggen aan vrienden en familie die je vooral kennen van de momenten gevuld met gezellige feestjes, gezamenlijke maaltijden, dat je eigenlijk vaak toch liever alleen bent. Zoals een vriend ooit zei toen hij vroeg of ik een van zijn getuigen wilde zijn op zijn bruiloft:

Jij bent diegene die de vriendengroep bij elkaar houdt, ons uitnodigt en zorgt dat het een groep is

Maar daartegen over staat dat het meestal uit mijn tenen moet komen, dat ik zin moet maken om mijn vrienden te zien: niet omdat ik ze niet mag of omdat ik het niet wil; maar omdat het mij enorm veel energie kost. Ik ben al dagen van te voren aan het denken: waarover gaan we praten, wat wil ik wel en niet zeggen, wat zullen ze vinden van het eten enzovoort. Maar ook achteraf blijf ik denken: had ik beter en anders kunnen koken, wat bedoelde ze nu precies met, was ik wel gezellig en aardig genoeg; kortom was ik wel extravert en mensgericht genoeg?

Mijn vrouw ziet dat alles wel, die weet dat ik het gewoon soms nodig heb om alleen te zijn, na te denken, rust te hebben. Maar ook dat ik soms die ideeën wil verklanken, haar deelgenoot wil maken van wat ik voel en beleef. En dat ik mijn vrienden en familie nodig heb en lief heb en dat ik ondanks de energie die het kost ik gewoon iedereen graag zie en weet hoe het met ze gaat.

 

3 thoughts on “De introvert in mij

    1. Het is voor mij geen onzekerheid. Ik analyseer alleen mij kapot zowel voor als nadat ik iets organiseer. Ik weet dat ik goed kook, ik weet dat ik sociaal, tactvol (of niet, als ik dat wil) kan zijn. Ik merk alleen dat ik a. het prettig vind om simpele dingen te analyseren zoals me afvragen of het eten goed is en b. dat ik het vaak heel prettig vind om dat wat er sociaal is gebeurt te analyseren zodat ik eruit kan krijgen wat ik wil.

  1. Ik ben net zo…inclusief het achteraf herkauwen en malen/analyseren en niet onzeker over mezelf, wel autistisch. Altijd klem tussen samen willen zijn maar het alleen zijn zo nodig hebben.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.