We hebben allemaal ergernissen. Soms grote, soms kleine. Ik erger me over het algemeen niet zo snel, omdat ik veel ergernissen vermijd. Maar soms kun je er echt niet omheen. Dat is natuurlijk balen, maar over het algemeen overleef je ze wel. Hier is mijn eh… willekeurige top 10 van ergernissen.

1. Mensen die (onbewust) voortdurend verkleinwoorden gebruiken. Kerels die het over hun ‘vrouwtje’ hebben, terwijl hun partner een volwassen individu is. Het klinkt zo infantiel! En nee, ik heb het zelf niet over m’n nieuwe ‘schoentjes’, want ik heb maat 42. Dan zijn het geen ‘schoentjes’ meer.
2. Weggebruikers die zich niet aan de verkeersregels houden. Nou ben ik al een vervelende, want ik ben bezig mijn rijbewijs te halen en ik lees regelmatig mijn theorieboek door. Maar ik weet heel goed wanneer ik voorrang heb als fietser. Toch vinden veel automobilisten het nodig om tóch voorrang te nemen. Of voetgangers die plotseling oversteken zonder uit te kijken. Je schrikt je lam. Natuurlijk is dit van alle tijden en zal ik er vaker mee te maken hebben.
3. Vlees het beste voedsel vinden. Ik vind zelf dat je prima groente op de barbecue kunt leggen (aubergines van de Scottelbraai zijn goddelijk), maar ja… je hebt áltijd personen die alleen maar ‘VLEEEESCH’ willen eten. Ik snap de verafgoding van het varken aan het spit niet. Een stukje is lekker, maar alleen maar vlees? En dan de groente op andermans bord schuiven, omdat dat ‘vies’ is.
4. Afval op straat. We hebben van die prachtige containers staan (ook glas, we zien altijd welke buren er gisteravond een feestje hebben gehad), maar er zijn ook mensen die het vertikken om dingen naar de kringloop te brengen of naar de stort te brengen. Dat geeft een hoop troep en er is niemand die ze er een boete voor geeft. Ik kan de BuiterBeter-App blijven volspammen!
5. Hooikoorts. Ik heb medicatie gehad, maar die helpt niet meer en in sommige gevallen is het middel erger dan de kwaal. Ik durf in de zomer amper make-up op te doen, want voordat je het weet zit je mascara over je hele gezicht. En ik geloof niet dat dat een nieuwe trend wordt 😀
6. Honden die loslopen buiten de losloopgebieden.
   ‘Ja, maar hij trekt zo hard aan de riem, ik word meegesleurd.’ Of: ‘Ja, maar hij doet toch niets?’ Als ik een van de oppashonden heb (een labrador en een witte herder), houd ik ze echt wel aan de lijn. Je moet er toch niet aan denken dat de hond besluit de drukke weg op te gaan?
7. Boeken die onvindbaar zijn. En je weet zeker dat je ze niet weg hebt gedaan. Had je hem dan toch uitgeleend? Typisch!
8. Catcalling. Mannen die het leuk vinden om je na te roepen. Ik vind het geen compliment. Het voelt ook niet als een compliment. Het voelt ontzettend naar.
   
9. Mensen die afgestudeerd zijn , maar niet weten hoe de wereld werkt. En er ook niet geïnteresseerd in zijn. Dat laatste vind ik misschien nog erger.
10. Recruiters die niets van zich laten horen, na tig pogingen van contact opnemen. Wil je nog provisie krijgen door mij aan het werk te krijgen of niet?

Dat waren ze. Valt best mee, toch? 😉