Alcoholische versnaperingen, Gezellig kokkerellen

Druivencider

Een paar maanden terug zaten we in het druivenseizoen. Dit jaar was erg goed voor de druiven, ik heb ze uit de tuin van mijn (schoon)ouders nog nooit zo zoet geproefd! Vorige jaren waren ze altijd wat zuur en bedankte ik oma vriendelijk als ze met druiven uit haar tuin kwam aanzetten (dit klinkt ook lekker dankbaar). Mijn schoonouders hadden druiven over, wel twee kratten vol.
‘Daar kunnen jullie vast wel iets mee,’ zei schoonmama. Ze had gelijk; dit was het uitgelezen moment om druivencider te maken. Mijn moeder had me ooit op dit recept gewezen en het klonk wel leuk!

Cider is een van mijn favorieten. In Londen dronk ik het heel veel, omdat ik het bier niet lekker vond. Na het vrijwilligerswerk bij Worldcon (wat ik trouwens iedereen kan aanraden om te vrijwilligen, is echt heel erg gaaf!) ging je met het team af en toe iets drinken. Cider bleek de beste keuze te zijn; ik heb daarna nooit meer zulke lekkere cider gedronken. Minder waterig dan in Nederland. Hoewel ik Somersby dan wel weer lekker vind, want die komt heel dichtbij de smaak van de cider die ik in Londen heb gedronken. Ondanks de vreselijke slaapaccommodatie die ik in Londen heb gehad (bedwantsen, brrr!), heb ik er een heel fijne tijd gehad.

Drank maken

Om een micro/nanobrouwerij te maken heb je eigenlijk heel weinig nodig. Wij zijn naar de dichtstbijzijnde bakstenen winkel geweest waar ze vaten met kraantjes en watersloten verkochten (dat valt niet mee om die te vinden, want het is geen populaire hobby in deze omgeving). Je lacht je rot in zo’n winkel, want je komt gewoon in een winkel vol met barbecues en ander spul waar de gemiddelde man zeer gelukkig van wordt. Je vraagt naar de vaten… en die hebben ze dan achterin staan, samen met 10 verschillende pakketten om bier te brouwen.

We kochten drie vaten; twee met kraantje en opening voor een waterslot en een voor de vloeistof veilig over te kunnen hevelen. Er kan 50 liter drank in, maar zoveel brouwen we dan ook weer niet.

Naast alle vaten hebben we 20 of 30 Ikea-flessen, met van die beugeldoppen. Ik raad ze streng af bij het maken van mousserende wijnen of bier, want ze kunnen nog wel eens uit elkaar spatten. Zonde van je drank! Het beste kun je bij de dichtstbijzonde Van Der Valk gewoon vragen of ze champagneflessen over hebben. Er worden vaak zakendiners gehouden, waarna ze geopende flessen weg moeten gooien. Als ze jou daar blij mee kunnen maken, doen ze dat graag!

Druivencider… Mousserende wijn? Wat is het?

Goed, het is belangrijk dat je schoon werkt. Nu werken wij met een waterkoker, een douchecabine en een schoon aanrecht. Het liefst gebruiken we de afwasmachine, maar deze is nu niet meer bruikbaar. We krijgen onze afwasmachine niet meer gemaakt, omdat waarschijnlijk de pomp duurder is dan een tweedehandsje.

Twee avonden hebben we druiven zitten rissen, de rotte er uit moeten halen. Als je je druiven hebt geplukt kun je ze eigenlijk het beste meteen schoon gaan maken en sorteren. De inimini druiven kun je net zo goed weglaten, deze zijn erg zuur. Takjes weg, blaadjes weg, beschimmelde druiven weg… Je houdt alleen de goede druiven over. Die ga je koken. Onderschat dit overigens niet, want je hebt waarschijnlijk twee 10 literpannen nodig. Wij hebben de snelkoker (die we dan niet altijd als snelkoker gebruiken) en de pan waar we ook wel eens jam in maken (verkrijgbaar bij de meubelzweed, afdeling weeshuissoeppannen). Lekker stuk koken in een kleine hoeveelheid water, ruikt altijd erg lekker.

druivencider

Op een gegeven moment merk je dat het sap uit alle druiven is en dat de velletjes en pitten drijven. Je zult moeten zeven. Het sap gaat dan een andere pan in en je houdt in de pan die je net hebt gebruikt louter afval over. Dan krijg je dit;

druivencider

Vrij helder sap, wat heel lekker ruikt.

Er is eigenlijk geen één recept voor druivencider. Wat we eigenlijk hebben gedaan, is dit recept genomen, maar dan met gist voor mousserende wijn. We hebben een soort liefdesbaby tussen cider en mousserende wijn gemaakt, druivencider. We zijn vrij experimenteel met dit soort dingen. Meestal gaat dat goed. Het was ook de eerste keer dat we met gekochte gist werkten. De vorige keer hadden we met wilde gisten gewerkt en dat was een schimmelcultuur geworden. Geen aanrader en hartstikke zonde.

Het wordt tijd om alles te steriliseren. Je vaten, kraantje (ook de rubbers!), deksels en watersloten. Dit is erg belangrijk, want schimmel is iets wat je niet wilt.

En nu wachten we

Zoals je kunt zien is het behoorlijk actief. Het begon al snel, op een ochtend waar we opeens wakker werden van rare geluidjes… Hoera, hoor het gisten! Het is de hele dag zo actief geweest. We waren even bang dat het azijn zou zijn geworden, maar dat was niet zo. Het rook heel zoet. Oh ja, het vat heeft gewoon bij ons in de keuken gestaan, op een opstapje.

Een maand later hebben we het pas over kunnen hevelen, omdat de watersloten en rubber doppen nog niet binnen waren. Je kunt ze al bijna nergens krijgen, maar de webwinkel waar ik ze had besteld deed er ook nog eens heel lang over. De rubberen doppen wilde ik graag, omdat het de beste oplossing was in de combinatie met de Ikea-flessen die we al hadden. Bij deze een vreselijk rommelige foto;

druivencider

Nu staan ze in de berging te rijpen. We hopen dat we tijdens Kerstmis ervan te kunnen genieten!

1 thought on “Druivencider

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.